ละเดือนกุมพามาถึงแล้ว
ใจมีแนวเป็นลายต่าง ลางสังหรณ์มันสั่ง
ว่าฮักคงจบสิ้น ในคราวนี้แน่นอน
ละเป็นฮนๆ ฮ้อนๆ คึดนำพี่ผู้ทางไกล
ละเป็นจั่งได๋น้อคน บ่ข่าวมาน้อหาจ้อย
ฟังเสียงตอยลมต้องเดือนสามแล้วเด้พี่
ละวาเลนไทน์พอดี พวมสิมาน้อฮอดแล้ว
ใจมีแป้วคิดบ่เซา ใจมีแป้วคิดบ่เซา
โอ๊ยเด้ละน้อ โอ๊ยนา โอ๊ยน้อ ละหน่า
ข่าวคราวเงียบหาย
บอกวาเลนไทน์ สัญญาจะมาพบกัน
วันที่สิบสี่กุมภา กอดคำสัญญา ตั้งหน้ารอวัน
อ้ายโทรมาบอก ว่ามีของขวัญ
จะมอบให้กัน เป็นกุหลาบแดงช่อใหญ่
แต่แล้วทำไม ของขวัญที่ได้ กลายเป็นน้ำตา
เมื่อรู้ข่าว ว่าอ้ายคนฮัก เขามีรักมากฉีกคำสัญญา
ใจรวนเร คบซ้อน บ่อายฟ้า
ใจรวนเร คบซ้อน บ่อายฟ้า
วันที่สิบสี่กุมภา คงบอกลาฮักจอมปลอม
ใจมันพร้อม แม่นเจ็บกะยอม
ถอยคืนหม่องเก่า หม่องเก่าโอ้ยหม่องเก่า หม่องเก่า
ความหวังดี ที่มีต่อเจ้า มันจบสิ้นบ่เหลือ
คือจั่งเนื้อได้แต่คอยเขียง เสียงคนเอามาจุ๊
จักโลว่าได้ คนคอยอ้ายมันคอยดนแสนเบื่อ
คนคอยอ้ายมันคอยดนแสนเบื่อ เหลือไว้บ่จักพูดพอได้ใส่แกง
ฮักแฮง แฮงเจ็บแฮงฮู้บ่
คนรูปหล่อ ผู้บ่าวยโสธร
พักใจเอาไว้สาก่อน
บ่อยากอาวรณ์คิดไปคิดมา
สัญญาก็ไม่เป็นสัญญา
มีค่าเพียงแค่ดอกดิน
กุหลาบแดงเขาคงดมกลิ่น
ความหอมคงสิ้นจบกันสาเรา
หวังว่าเจ้าสิเข้าใจน้อพี่
หวังว่าเจ้าสิเข้าใจน้อพี่
เดือนกุมภาปีนี้ มันซ้ำหม่นหมอง
ส่วนว่าน้องสิขออยู่คนเดียว
ส่วนว่าน้องสิขออยู่คนเดียว
ลาฮักคนใจเคียว อยู่ผู้เดียวดอกเด้ออ้าย
อยู่ผู้เดียวดอกเด้ออ้าย เด้ออ้ายผู้เด้ออ้าย